Sihirli Sözcükler
Kelimeler
asla yok olmak için var olmazlar. Dilimizden dökülüyorlarsa, ya da önümüzdeki
kağıdı süslemeyi tercih etmişlerse elbet vardır bir bildikleri. Eğer bir gün
bütün bir hikaye yok olma yolunda ilerlemeyi tercih etmiş, düşlerle uyuşamamışsa
bir çekmece de yıllar sonra okunup, tebessüm yaratmak için derinliklerde
kaybolurlar.
Her
birine yıllar ilerledikçe yepyeni anlamlar katılır. Yeni sözcükler eklenir ya da
var olana yeni anlamlar yüklenir. Eskiden acıtan şimdi seni güldürür,
umursamadığın bir anda değerli olur. Kim bilir belki de yıllardır kullanmaya
tenezzül etmediklerin aslında en kıymetlileridir.
Bazen
ucunun varacağı nokta kestirilmeden akar gider, bazen yüz milyon kez düşünülür
gideceği yer yanlış olmasın diye. Sen ne kadar çabalarsan çabala kelimelerinin
anlamı karşındaki için onun dağarcığı kadardır. Her yaşam kendince anlamlar
yüklediği için ortak bir yönde anlaşmak her zaman mümkün olmayabilir. İşte o
zaman canın yanar. İşte o zaman sıkışırsın bir köşeye, kaçmak istersin ama
çıkış yollarını bulamazsın.
Genelde o
çıkış noktalarını bulabilmek için birinin ışık tutması gerekir. Benim için
öyleydi en azından. Başka kelimelerin yardımıyla yeni yollar keşfederdim. Ama
birden farkına vardım ki ayağa kalkmak için kendi cümlelerin yol gösteriyorsa o
yol her zamankinden daha pürüzsüz, daha keyifli, daha heyecan verici. Hani
yaralıyor bazen, nefesin daralıyor, harfler birleşip de kelimeler oluşup da
cümlelere dönüşemiyor. Oluşsa da noktalarla sonlanmıyor, aksine hepsinde soru
işaretleri beliriyor. Bazense ünlemler, ünlemler.
Eğer
sözcüklerin gücüne inanmıyorsan yoksun. Hisler her zaman en değerlisidir
elbette ama eğer onu harmanlayamıyorsan, dökemiyorsan dilinden her zaman bir
boşluk doldurmaya mecbursun.
Olmadığını
kabullendiğinde buruşturuyorsun, önce atmaya kıyamıyorsun onca yazılmışlığı.
Sonra öyle bir an geliyor ki tekrar düzeltip okuyorsun, resmen ruhun sızlıyor…
Peki ya daha da sonra? Tamamen kendine adamaya karar verip akıp giden zamanı,
alevlendirip tüm kelimeleri, küllerin oluşmasını seyrediyorsun… Dumanlar gözünü
yakıyor, o yüzden diyorsun gözümden akan yaşlar. Ve her acının seni biraz daha
büyütmesini izliyorsun yıllar sonra geriye dönüp seyredebildiğinde hayatını….
Yorumlar
Yorum Gönder