Geçmiş Yıllar

Güldüm çok eğlendim, bazen kendi kendime eğlendim ama yine de güzeldi

Doyasıya bisiklete bindim, çamurlarla oynadım yeri geldiğinde

Renkleri istopla öğrendim belki de

İlk acılarımı sokakta koşuştururken yaşadım

Kimbilir abim kaç kere taşıdı kucağında eve

Annem kaç kere pansuman yaptı kanayan yaralarıma

Babam kaç kere korudu beni karşıma çıkacak kötülüklerden

Güzel dostluklarım oldu, kimisi hatıra oldu ama yine de güzeldi

Kavga ettim, sinirlendim, ağladım, melankolik takıldım

Ne istiyorsam onu yaptım, kafaya taktım elde ettim sonra da onun mutlulugunu yaşadım

Hayaller kurdum usanmadan, çoğu hüsranla sonuçlansa da hiç vazgeçmedim

Yaptıklarımdan çok yapamadıklarım için pişman olmamak için aklıma ne esiyorsa onu yaptım

Ailem beni hep destekledi, karışmadılar ve beni yönlendirmediler

Aşık oldum ya da öyle oldugumu sandım, hepsi de kendi içinde güzeldi şimdi geriye dönüp bakınca

Kendi çapımda çok acı çektim, ama her seferinde yine kalktım ayağa

Çok beklentilerim oldu, ama zamanla akışına bırakmayı öğrendim

Gözlerimin ağlamaktan şiştiği de oldu, gülümsemekten parıldadığı da

Alnımın sinirden kırışması da güzeldi, yanaklarımın gülmekten ağrıması da

Güneşin tadını çıkarmayı bildim, çıplak ayaklarla çimenlerde gezindim

Denizde yüzerken boğuldum bile, ama sudan hiç korkmadım

Korkarak yaşamadım, umudumu yitirdiğim zamanlar çok olsada ışığı hep görmeye çalıştım.

Geriye dönüp baktığımda elbette pişmanlıklarım oldu.

Ama onlarla harmanlanarak büyüdüm, olgunlaştım.

Baktığımda  dolu dolu geçen 23 yılı geride bırakmışım.

Bundan sonra neler olacak bilinmez.

Son bir dileğim var şu anda kalbimde ve bunun ne olduğunu anlayabilecek kadar zekisin…